Deniz Seki ve "Sahici"

Deniz Seki, magazin gündeminde yer ediş biçimiyle biraz antipatik kaçsa da, müzikal anlamda artık oturmuş ve başarılı bir kariyere sahip. Aşk kadını kimliğini yeni albümü Sahici'de de sürdürüyor, yine aşkın ulaşılmazlığıyla, insana yaşattığı çıkmazlarla ilgili şarkılar söylüyor. Deniz Seki'yi, ona benzemeye çalışan, tabiri caizse daha ikinci sınıf şarkıcılardan ayıran şey, Seki'nin şarkılarını kendi yazıyor olması. Ve şarkılar, hiç de öyle yabana atılacak cinsten değil. Büyük bir heyecanla şarkı yazarlığını alkışladığımız Yalın'daki mantık ve prozedi hataları mesela, Seki'nin temiz ve yalın sözlerinde yok. Seki'nin müzikleri de, yeri geldiğinde arabesk nağmelerini sıkça ve başarıyla kullanan, akılda kalan, dinleyiciye de çok hoş duygular geçiren iddialı çalışmalar. O yüzden Seki'yi kutlamak gerektiğini düşünüyorum.

Seki'nin albüm isimlerine baktığınızda, kariyerinin başından beri, Seki'nin derdinin kendi gibi olmak, kendini anlatabilmek olduğunu fark ediyorsunuz. Sırasıyla albüm isimleri: Hiç Kimse Değilim, Anlattım, Şeffaf ve Sahici (aradaki Aşk Denizi ve Aşkların En Güzeli tezimi desteklemedi). Ben bu albüm isimlerinden ve Deniz Seki'nin şu zamana kadarki çalışmalarından inandırıcı olabilmeyi, kendini anlatabilmeyi dert edindiğini anlıyorum. Hiç kolay değil, insan çoğu zaman kendisinden de şüphe eder durumda artık. Duygu yoğunluğu yaşayacağı zamanlarla yaşaması gereken (öğretilen) zamanlar, çoğu insanda örtüşmüyor. Seki de, elinden geldiğince bu uyuşmazlığı anlatma ve onu anlatarak aşabilme derdinde. Belki de herkesin yaşadığı bu duyguları, Seki aşk merkezli bir şekilde anlatmayı tercih ediyor.

Yanda, haftanın şarkısı olarak kendisine yer bulan Aptal'ın klibinde de yine aynı dertler var. Seki, gazetecilere röportaj verirken, aslında onun gerçek bulduğu tek şeyi yani aşık olmayı konuşuyor, sevdiğine sitem ediyor. "Hayat buysa gerçek nedir?" sorusuna geçici bir yanıt buluyor.

Aptal, çok güzel bir şarkı. Seki beklentileri yine karşılıyor. Ama sanatçı kelimesini hak eden bu şahsiyetin, en azından bu zamanlarının klasiği, "Masal"dır (Aşk Denizi albümünden, 2005). Buyurun sözlere:

Zor olanı seviyor

İnsan her defa

Gerçeği bende

Sahtesi dilde gizli

Kalbe yenik düşen

Aşk kelimesinin

Üzüleni ben

Üzeniyse kalpte gizli

Çok zor bunu inan anlatamam

Çok zor

Gerçeğiyle yüzleşince yoksun

Aynalara baka baka

Kendini kendine şikayet ediyorsun

Delirir gibi

Biliyorum kolay değil

Hayat buysa gerçek nedir

Ağlamaya alıştırdın

Ölüm bize masal gelir

-- Sorun şu ki, insan sahici olmaya çalıştıkça, önceki yaptıklarından sahici olmayanları arındırmaya çalıştıkça, üzerine düşündükçe ve düşündükçe ve düşündükçe, bazen "yanlışlıkla" daha az sahici oluyor. O yüzden de, biliyor Deniz hanım, "kolay değil", "kendini kendine şikayet ediyorsun" - "delirir gibi".